De terugkeer van een werkbare sfeer

Een brug naar een kansrijke toekomst! Dat zou normaal gesproken het eerste zijn geweest wat de bezoeker van de website van het Hoofdvaart College in Hoofddorp te zien zou hebben gekregen. Die wervende boodschap is momenteel echter verdrongen door een statement van de schoolleiding in witte letters tegen een alarmerende rode achtergrond.

Mediastorm
In dat statement kiest zij positie in de (sociale) mediastorm die vorige week opstak, een paar dagen aanhield, nog steeds niet geheel is gaan liggen en naar verwachting zal terugkeren. De ophef, plaatselijk, landelijk en zelfs internationaal, is enorm. En dan reken ik de ruim 60 mails met bedreigingen aan het Hoofdvaart College nog niet eens mee. De aanleiding voor dit alles zijn vermeende uitlatingen van een medewerker van de school in de klas  – zelf ontkent hij – over de relatie van de profeet Mohammed met Aïsha. Die zou naar huidige Nederlandse maatstaven pedoseksueel zijn, zou hij hebben gezegd. Het incident, dat al een aantal weken oud is, leidde op het Hoofdvaart College tot een opstootje en klachten tegen de bewuste medewerker maar bereikte de  buitenwereld niet. Ook niet dat de medewerker tijdelijk is vrijgesteld van zijn werkzaamheden op de school, zoals de schoolleiding zegt.

Personeelskwestie
Dat veranderde begin vorige week met een daverende klap door publicaties in De Telegraaf. De adviseur die de medewerker had vergezeld tijdens het gesprek met de schoolleiding blijkt verslaggever van die krant te zijn. We zullen nooit weten hoe de situatie nu zou zijn geweest als deze personeelskwestie – want in de kern is dát het – niet was uitgedraaid in een maatschappelijk debat dat ook nog eens hevig gepolariseerd wordt gevoerd. Als onderwijswethouder heb ik via de media al laten weten dat ik hoop dat er zo snel als kan weer een werkbare sfeer terugkeert op de school. Werkbaar voor leraren én leerlingen. Dat is volgens mij in eenieders belang. Ik gun iedereen in en om de school de tijd en de rust om er samen uit te komen.

Kernboodschap
Zodat de kernboodschap van het Hoofdvaart College weer prominent op de website komt te staan, namelijk dat het een brug wil slaan naar een kansrijke toekomst. Dat is waar ik als onderwijswethouder voor sta, waar ik me mee wil, nee móet bemoeien: dat scholen in Haarlemmermeer zo goed mogelijk kunnen doen waarvoor ze in het leven zijn geroepen. Uit sommige reacties is af te leiden dat mijn opstelling niet overal wordt gewaardeerd. Misschien moet ik zeggen: begrepen. Toch zal iedereen, vriend en vijand, het ermee moeten doen. Een onderwijswethouder die zich bemoeit met personeelskwesties in het bijzonder of met (personeels)beleid in het algemeen, echt, het is niet wat wie dan ook zou moeten willen. Ter vergelijking: ik bemoei me ook niet met personeelskwesties van de ambtenaren die voor me werken. En ook daarvan zeg ik: dat is maar goed ook.

Vrijheid van meningsuiting
Maar waarom komt u dan niet op voor de vrijheid van meningsuiting? De medewerker moet toch zijn mening kunnen geven over de profeet, wordt mij gevraagd. Neem van mij aan, ik ben een vurig voorstander van de vrijheid van meningsuiting maar als degene die de gewraakte uitspraak zou hebben gedaan dat zelf ontkent, voor wie kom ik dan eigenlijk op? Los nog van de vraag of het sowieso verstandig is om dergelijke uitspraken in een klas met jonge leerlingen te doen. Zeker, maatschappelijke thema’s, ook al zijn ze politiek geladen of anderszins controversieel, horen thuis in het (voortgezet) onderwijs en dus ook op een school als het Hoofdvaart College.

Cameraploeg
Dat is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want je wil als school niet na elke les over een lastig onderwerp cameraploegen op je schoolplein hebben rondlopen. Moeilijke thema’s bespreken in een klas met opgroeiende jongeren met verschillende achtergronden is een onderdeel van het mooie vak dat leraren uitoefenen. De kennis en kunde hiervoor moeten zij bijhouden. En de gemeente helpt hen daarbij. In het gesprek dat ik kort na de publicatie van de Telegraaf heb gevoerd met bestuur en directie van het Hoofdvaart College, heb ik geattendeerd op het pakket dat de gemeente al enige tijd aanbiedt aan scholen die daar open voor staan.

Masterclass
Het gaat daarbij om onder meer een masterclass gegeven door Samira Bouchibti. Zij heeft in opdracht van de gemeente Den Haag een handboek voor docenten geschreven over hoe om te gaan met lastige onderwerpen, zoals polarisatie, seksualiteit en religie. Het handboek heet ‘Waarom zijn wij Nederlander?’. Inmiddels staat de tweede masterclass, voor met name docenten en zorgcoördinatoren gepland voor 1 april aanstaande. En alle PO en VO scholen hebben inmiddels kosteloos het boek toegestuurd gekregen. Wij vervolgen uiteraard onze aanpak en staan scholen desgewenst bij om zo goed mogelijk het gesprek aan te gaan met docenten en leerlingen over lastige thema’s.

Intussen blijf ik hopen op een snelle terugkeer van een werkbare sfeer op het Hoofdvaart College. Voor leraren en leerlingen.

Marjolein Steffens- van de Water