Lente!

De lente is begonnen. Niet alleen kalender-technisch maar ook qua weer, sfeer en gemoed merk ik veranderingen. Het lijkt wel alsof het lengen der dagen, een proces dat al voor Kerstmis is begonnen, nu pas echt op gang komt. Ook de openbare buitenruimte van de polder ziet er anders uit dan een paar weken geleden.
Vooral op plekken waar intussen ook fysieke ingrepen zijn verricht, zorgt de lente voor een ware metamorfose. Neem maar eens een kijkje in het Wandelbos dat flink is uitgedund. Het zonlicht speelt er een prachtig spel dat nog niet eerder is vertoond in het gebied tussen het station en het centrum van Hoofddorp. Het is alsof er een groen gordijn is opengetrokken. En toch is het een bos gebleven.

Ook het straatbeeld verandert. Ten goede wat mij betreft. Mensen komen weer naar buiten voor een wandelingetje en de ontmoetings- en speelplekken voor jongere inwoners raken weer drukker bevolkt. Er is meer leven op straat! De openbare buitenruimte is niet langer een doorgangshuis maar wordt weer een verblijfsgebied.

Op de Ringdijk zijn, terug van weg geweest, weer veel MAMIL’s te zien. Middle Aged Men In Lycra en andere typen wielrenners op hun fraai gekleurde en spectaculair gemodelleerde racefietsen maken in deze periode van het jaar de dienst uit op de grensweg van Haarlemmermeer. Geweldig sportief, dat zeker. Soms ook een ergernis voor andere weggebruikers. En de esthetische perceptie van de MAMIL is weer een ander ding…

Op de sportvelden is het ook heerlijk vertoeven. Vanmiddag nog stond ik in het zonnetje naar een voetbalwedstrijd te kijken van m’n zoon. Naast het spel geniet ik ook van die warme zonnestralen op m’n gezicht en de voelbare vrolijkheid van alle andere enthousiaste supporters. De lente doet mensen goed.

Gelukkig maar. Het gaat wel eens anders.
Langs de velden hoor ik nogal eens gemopper en soms zelfs geruzie. Van ouders die het oneens zijn met de scheidsrechter of spelers die slecht tegen hun verlies kunnen. Of omgekeerd.
Maar ook over de keuzes die de gemeente, vaak samen met inwoners, maakt over de fysieke leefomgeving is verschil van inzicht. Moet het Wandelbos een dichtbegroeid bos blijven of juist worden uitgedund om een groene weelde te worden waar de zon doorheen schijnt en de biodiversiteit groeit?
Halen we wel of niet de chicanes weg op de Ringdijk, een doorn in het oog van de bewoners maar belangrijk vanuit het oogpunt van verkeersveiligheid. En voor fietsers soms juist een oorzaak van gevaarlijke situaties in het verkeer.
En zo zijn er allerlei voorbeelden te bedenken waar belangen maar ook gezond verstand meewegen bij het maken van een keuze.

Juist nu, in de lente, met een zachte zon die alles laat bloeien en mooier maakt, zie ik de mogelijkheden. Juist in deze periode van het jaar zie ik de schoonheid buiten, hoe fijn het hier wonen is, en de vele kwaliteiten van onze polder achter de dilemma’s vandaan komen. Dat geeft me frisse moed en plaatst veel dingen in perspectief. Een zonnig perspectief. Want het is tenslotte lente!

Marjolein Steffens-van de Water