Nieuwe pioniers en goede voornemens

Nieuwe Pioniers is helemaal van deze tijd. Geen televisieserie over pelgrims met huifkarren die lang geleden woeste grenzen richting het westen opschoven over onbegaanbaar terrein. Ook geen (overbodig) programma over mensen in een soort big brother huis. Wat is het dan wel? Mijn beeld bij pioniers: betrokken inwoners met initiatief. Die maken sinds 2016 van het platform Nieuwe Pioniers gebruik om draagvlak te krijgen voor hun projecten die vaak in de eigen leefomgeving plaatsvinden. Met de nadruk op breder draagvlak, want met het platform ga je buiten je eigen eerste kring met familie en vrienden die het plan vaak steunen, maar daar red je het niet mee. Zo worden veel ideeën toch uitgewerkt en nogal eens in de praktijk gebracht, terwijl ze anders op de keukentafel blijven liggen.

Er zijn ook projecten die niet slagen. Haarlemmermeer plastic tassen vrij bijvoorbeeld, dat niet het gewenste bedrag heeft kunnen ophalen. Je zou zeggen dat initiatieven uit de samenleving direct voort komen uit wat er leeft en waar behoefte aan is. Het doel was prachtig, namelijk alle plastic tasjes vervangen door papieren tasjes, gemaakt van olifantsgras dat groeit in Haarlemmermeer. En een plasticvrije omgeving! Dat wisten de initiatiefnemers ook. Daarom denk ik dat ze lef durfden tonen met wat ze wilden bereiken. Daar heb ik alleen maar bewondering voor. Een stap verder gaan. Je bent tenslotte een pionier of niet.

Statiegeldalliantie

Gelukkig is de gemeente Haarlemmermeer als tweede gemeente in Nederland aangesloten bij de statiegeldalliantie. En die alliantie groeit razendsnel. Het is een initiatief van milieuorganisatie recycling netwerk Benelux. Zij roepen de Nederlandse en de Vlaamse regering op om in 2018 statiegeld op alle PET-flessen en blikjes in te voeren. Doel? Minder ronddwalend plastic en andere niet af te breken rommel.

Ik twitterde in december al dat minder plastic soep (in de zee) het doel moet zijn van zulke projecten. Ik snap zeker dat de afstand van een schoonmaak collectief tot het oplossen van een wereldwijd probleem al een grote, bijna niet voor te stellen, afstand is. Daarom lijkt het niet de moeite waard voor veel mensen, worden ze er zelfs onverschillig van. Maar ja, kleine initiatieven zoals bestuivende bijen in de Fruittuinen in Hoofddorp Centraal (Ook een Nieuwe Pioniers project met succes!) maken wel het verschil. In betrokkenheid, in bewustwording én in onze leefomgeving.  Het klinkt bijna utopisch (geen doelbewuste verwijzing naar dat slaapverwekkende programma overigens). En ik ben eigenlijk te jong om nostalgisch te zijn. Nostalgie is ook meestal meer iets voor mannen. Het nieuwe jaar is begonnen, ik denk alleen maar alvast vooruit.

Op de Facebook pagina van SuperSchoon Haarlemmermeer is te lezen dat het ongeveer 1000 jaar duurt voordat plastic is afgebroken en er per dag 12 miljoen kilo plastic in de oceanen bijkomt. Daar word ik wat weemoedig van, om eerlijk te zijn. Maar nooit onverschillig. Ik denk wel aan vakantie vierende kinderen, al dan niet in ‘Hoofddorp aan zee’, zorgeloos voor even, zonder plastic tussen hun tenen of erger. Prima beeld.

Marjolein Steffens- van de Water