Op pad met jongerenwerkers deel 1 – Niet alles is in cijfers te vangen

Al vaker riep ik tegen Mustapha, jongerenwerker bij MeerWaarde, dat ik een keertje mee op pad wilde. Ik hoorde steeds dat het jongerenwerk zo belangrijk is en wilde graag eens zien wat hij nou precies deed. Ik kreeg een uitnodiging om met hem en Rachelle mee te fietsen door Overbos en Floriande, hun gebruikelijke route. We spraken af bij Winkelcentrum Overbos, waar Rachel en Mustapha me oppikten. Gekleed in MeerWaarde jas en rijdend op MeerWaarde fietsen waren ze trouwens goed herkenbaar.

Respectvol
Onderweg kreeg ik veel informatie over wat ze allemaal doen, hoe ze dat doen en welke effecten zij zien van hun werk. We fietsten van groepje naar groepje, allemaal jongeren die buiten aan het ‘hangen’ waren. Ze bleken elkaar goed te kennen. Mustapha en Rachelle kenden bijna iedereen bij naam. Ze spraken op een respectvolle en leuke manier met elkaar. Niet belerend, niet autoritair. In de trant van: “Hey jongens, hoe is t? Heb je nog leuke dingen meegemaakt? Hoe gaat het met de plannen die je had?”

Overdekt
En het viel me op hoe open de jongeren waren. Persoonlijke verhalen, grappige verhalen. Zijn dit nou de groepen over wie overlastmeldingen komen, dacht ik bij mezelf. Als ik daar concreet naar vroeg, konden ze zich dat soms ook wel voorstellen. Daarom wilden ze ook heel graag een overdekte plek waar ze net buiten de drukte konden hangen. Omdat ze dan uit zicht zouden zijn. Maar ook omdat ze geen overlast wilden veroorzaken. Natuurlijk, die zitten er vast ook wel tussen. En als het uit de hand loopt, weten de jongerenwerkers precies wie het zijn, en kan bijvoorbeeld de politie snel worden ingeschakeld.

Plannen
Bijna alle jongens (nee, inderdaad, ik heb geen meiden gezien) die ik die avond heb gesproken vonden het tof dat er een raadslid meekwam. Ze konden dat wel waarderen. Er was er eentje met een heel leuk idee, zij het dat je daarmee de grenzen van de wet opzoekt. Ik heb daarover contact gezocht met de gebiedsmanager, die zich ook al inzette om te kijken of het ook kon worden gerealiseerd. Gaaf om te zien dat wanneer er initiatieven vanuit onze jeugd komen, de gemeente in ieder geval de mogelijkheden verkent, in plaats van het bij voorbaat uit te sluiten. De uitvoering van het plan laat nog op zich wachten, waardoor ik er op dit moment helaas nog niets over kan vertellen.

Overlast
Onderweg naar een volgende hangplek kreeg ik de lijst te zien van overlastmeldingen van de afgelopen weken. Na het rondje vaste hangplekken, zochten we alle plekken op die vermeld waren op die lijst. Niks te zien. Mustapha vertelde dat ze meestal ook langs gaan bij de overlastmelders, om even een terugkoppeling te geven van de afhandeling. Maar ook om verder te praten. Overlast is namelijk een lastig ding. Wat de een als overlast ervaart, vindt de ander prima.

Gesprek
Mijn eigen ervaring is dat als ik jongens op straat aanspreek op hun gedrag, vraag of ze kunnen stoppen of zachter kunnen doen, het nooit een probleem is. Maar niet iedereen durft of kan dat. Die wachten tot ze heel boos zijn, voordat ze ‘in gesprek’ gaan, of bellen meteen de politie. De jongerenwerkers praten dus met de overlastmelders om te kijken of er iets te doen valt aan de beleving en om tips te geven in dat soort situaties. Maar, ze willen natuurlijk ook horen welke problemen die mensen ervaren, zodat bijvoorbeeld de politie beter op de hoogte is van de problematiek ter plekke.

Positief
Eenmaal terug bij MeerWaarde zijn we nog even gaan zitten om na te praten. Rachelle vertelde een verhaal van een jongen die niet meer buiten kwam, veel aan het gamen was en sociaal geïsoleerd raakte. MeerWaarde kwam daar terecht via de moeder van die jongen., Zij wist niet goed hoe zij haar zoon kon helpen. De jongerenwerkers hebben samen met die jongen gekeken wat hij wilde, wat hij kon. Zij hebben hem sollicitatietips gegeven, samen met hem een CV opgesteld en uiteindelijk geholpen aan een bijbaantje, zodat hij na schooltijd zijn geld kon verdienen voor leukere games. Maar belangrijker: om hem te helpen aan meer eigenwaarde, sociale contacten en ervaring. Het mooie was, dat deze jongen zijn broertje motiveerde om hetzelfde te gaan doen. Dit is zomaar een klein voorbeeld van een succesverhaal, dat je niet in cijfers kan vangen; twee jongens die positiever in het leven zijn gaan staan en die een investering in hun toekomst hebben gedaan. Zijn hiermee overlastmeldingen afgenomen? Waarschijnlijk niet. Maar zeker is, dat deze twee jongens prima geholpen zijn met de inspanningen van het jeugdteam.

Binnenkort op pad met jongerenwerkers deel 2 – in een andere wijk met andere jongerenwerkers.

Sophie van de Meeberg