Zijn wie je bent

Te pas en te onpas wordt het woord homo daar als scheldwoord gebruikt. Vraag me niet waarom, maar het gebeurt. Vervelend en ongepast.

Het antwoord op de vraag of het nodig is steeds weer stil te staan bij de acceptatie van LHBTI’s is wat mij betreft dus volmondig: Ja.

Want hoe kan iemand die homoseksueel is zich ooit veilig voelen tussen zijn ploeggenoten als hij jaar in, jaar uit hoort hoe er grappen gemaakt worden over homoseksualiteit? Als hij elke week wel iemand op het veld een ander voor homo hoort uitschelden? Verwachten dat iemand dan voor zijn of haar geaardheid uitkomt, is een illusie. En zo lang er mensen zijn die zich in ons land, in onze gemeente, in mijn dorp, bij mijn vereniging, in hun vriendengroep en soms zelfs hun familie niet vrij voelen om te zijn wie ze zijn, én om daar voor uit te komen, is die aandacht nodig. Hard nodig.

In Haarlemmermeer wonen ook mensen die zich nog niet zo vrij voelen. En daarom is en blijft het nodig om op 11 oktober, Coming Out Dag, zichtbaar, hoorbaar en voelbaar het signaal af te geven dat acceptatie van LHBTI’s de normaalste zaak van de wereld is. Dat respect voor iedereen het uitgangspunt is. Dat ook diversiteit in seksuele geaardheid onze samenleving verrijkt.

Daarom zijn er ook dit jaar in Haarlemmermeer meer regenboog-activiteiten, zullen er meer regenboogvlaggen gehesen worden, staan er meer sportverenigingen stil bij diversiteit en de acceptatie van LHBTI’s.
Omdat steeds meer mensen op dit punt hun stem willen laten horen en ruimte willen bieden aan de ander, die zich misschien zonder deze zichtbare, hoorbare en voelbare steun niet vrij voelt om zichzelf te zijn.

Ik word daar blij van.
Van stemmen die ruimte maken. Ruimte voor een ander. Ruimte voor diversiteit. Want iedereen moet kunnen zijn wie hij of zij is. Dat is de normaalste zaak van de wereld.

Marjolein Steffens- van de Water